I adore you

 I adore you

I adore you 

I love you but I hate you

I love to hate you 

I don't like you but I want to be with you

I want to read with you

I want to buy books with you

But also I want to live alone 

I don't want to live with you

I want to have a relationship with you

But I don't want to communicate with you

I don't know what I want from you

I want to live a few months without you 

And I will deside later

Rozalia Emma de Venecia  

31/5/2021

Χωρισμοί

 Χωρισμοί

Οι χωρισμοί είτε είναι μεταξύ φίλων, είτε είναι μεταξύ συγγενών, συνεργατών, είτε είναι μεταξύ ενός ζευγαριού είναι μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση που σε μερικές περιπτώσεις είναι αναπόφευκτη. 

Λυπάμαι πραγματικά όσους χωρίζουν για τον οποιοδήποτε λόγο αλλά δεν μπορούμε πάντα να είμαστε μαζί με τον άλλον ή με την άλλη, με εκείνον ή με εκείνη γιατί μπορεί να μην θέλει ή να μην μπορεί. Μπορεί να μην θέλουν/θέλει λόγω φόρτου εργασίας, μετακόμισης, σπουδών, ή απλά δεν ταιριάζουμε πια  και τελευταία τσακωνόμασταν πολύ και χωρίς λόγο. Δυστυχώς πρέπει όλοι να προχωρήσουμε αλλιώς η ψυχολογική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. 

Δυστυχώς με έχει πιάσει τις τελευταίες ημέρες ένα αψυχολόγητο και απίστευτο άγχος, για την ακρίβεια με έχει πιάσει τρόμος, μήπως και όλα τα γνωστά μου ζευγάρια ή πολλές παρέες φίλων και συνεργατών  χωρίσουν εξαιτίας μου μόνο και μόνο επειδή τους ζηλεύω επειδή εκείνοι έχουν όλα όσα θέλω. Γλωσσολόγοι, Κοινωνιολόγοι, Ιστορικοί της Τέχνης, Ιστορικοί , Χημικοί, Βιολόγοι, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί και φοιτητές κλπ. νιώθω πως όλοι με κοιτάνε και νιώθω πως όλοι νομίζουν ότι θα τους καταστρέψω την ζωή επειδή έτυχε να διαφωνήσουμε σε φιλοσοφικά ζητήματα ή επειδή όταν βρεθήκαμε είχα τα ψυχοσωματικά κι σε συνδυασμό με το ότι διαφωνήσαμε ξέσπασα σε αυτούς τους ανθρώπους  για δικά μου θέματα. Ειλικρινά, βρε σεις δεν φταίτε πουθενά, εγώ δεν νιώθω πολύ καλά μερικές φορές και χωρίς λόγο.

Οπότε θέλω να ζητήσω συγγνώμη που συμπεριφέρομαι σαν τους συγγραφείς: Αύγουστο Κορτώ, Arthur Rimbaud και Virginia Woolf. Έχω πολλές τύψεις, καταλαβαίνω τα λάθη μου όμως δεν ξέρω πως να τα διορθώσω. Δυστυχώς για μένα και για τους Έλληνες αλλά και για τους Κύπριους διαφωνώ έντονα ή τσακώνομαι μαζί τους 8 χρόνια  τώρα και χωρίς λόγο. 8 χρόνια τώρα δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά, για την ακρίβεια έχω μεταπτώσεις στην διάθεση μου( κάτι παρόμοιο συμβαίνει ή συνέβαινε με τους  τρεις παραπάνω συγγραφείς). Τσακώνομαι με όλο τον κόσμο για άνευ ουσίας θέματα και δυστυχώς δυσκολεύομαι να κάνω φίλους, δεν μπορώ να τους κρατήσω για πάνω από δύο μήνες.  Και για να δουλέψω ούτε λόγος και τέλος δεν κάνω τίποτα που να με ευχαριστεί. 

Σας τα γράφω όλα αυτά για να ζητήσω συγγνώμη αλλά και πόσο λυπάμαι που σας πλήγωσα.

Σε αγαπώ(ποίημα)

 Σε αγαπώ(ποίημα)

Σε αγαπώ

 Μακάρι να σε είχα συναντήσει νωρίτερα

Είσαι ο άντρας που έψαχνα σε όλη μου την ζωή 

Τι έκανες όλα αυτά τα χρόνια;

Εσένα θέλω 

Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις 

Η ζωή μαζί σου είναι ρομαντική 

Παρόλα τα προβλήματα μας 

Πόσο μου αρέσει ο έρωτας μαζί σου 

Σε ευχαριστώ που με αντέχεις 

Σε ευχαριστώ που με ανέχεσαι 

Είσαι το μονάκριβο θείο δώρο μου 

Είσαι τα πάντα μου 

Σε ευχαριστώ για τα αρωματικά κεριά, σήμερα 

Τι ωραία που είναι να διαβάζουμε μαζί 

Rozalia -Emma de Venecia: διεμφυλική  γυναίκα 

"Στον ομοφυλοφιλικό έρωτα που θα έρθει, ελπίζω σύντομα."

Το συγκεκριμένο ποίημα γράφτηκε στις 15/5/2013, την ίδια μέρα που δημιούργησα αυτό το ψευδώνυμο και δημοσιεύεται για πρώτη φορά σήμερα.

Κάπως έτσι νιώθουμε όλοι μας(ψυχολογικό άρθρο)

 Κάπως έτσι νιώθουμε όλοι μας λόγω επιδημίας.

Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε. Κάπως έτσι νιώθω και εγώ.

Μήπως είσαι μαραμένος και δε το ξέρεις; (msn.com)

Μόνο έτσι θα με καταλάβετε και θα καταλάβετε τι περνάει η ανθρωπότητα.

Δεν έχω φίλους λόγω επιδημίας

Δεν έχω φίλους λόγω επιδημίας

Δυστυχώς δεν έχω φίλους και για αυτό συμπεριφέρομαι αψυχολόγητα μερικές φορές με αποτέλεσμα να στέλνω παράξενα και κουραστικά  μηνύματα και emails σε άσχετους με την ζωή μου ανθρώπους οι οποίοι είναι παλιοί γνωστοί ή άνθρωποι που κάναμε κάποτε παρέα.  Αυτό το κάνω ακόμα και σε συγγενείς μου, στην οικογένεια μου και σε μερικούς καθηγητές μου(άντρες και γυναίκες). 

Ειλικρινά έγινε όλο αυτό το πράγμα με την επιδημία - και όχι πανδημία γιατί δεν έχει εμφανιστεί σε όλες τις χώρες τους κόσμου- κι τα  γράφω όλα αυτά-τώρα - και κλαίω. Έχω στεναχωρήσει και έχω πληγωθεί από διάφορες καταστάσεις εν μέσω επιδημίας κυρίως από φοιτητές και καμία φορά από καθηγητές  αλλά και από διοικήσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που ειλικρινά θα ήθελα μια παρέα μέσα από μια δραστηριότητα αυτή τη στιγμή. Πριν την επιδημία ήμουν πολύ καλύτερα γιατί έβγαινα με φίλους που τους έχασα λίγο πριν έρθει στην Ελλάδα ο Covid-19 και έκανα συνέχεια ταξίδια μέσα στην Αθήνα αλλά και εκτός όπως Θεσσαλονίκη, Μόναχο, Κύπρο και Πελοπόννησο. Ήμουν και ζούσα σαν ένας μεγαλοαστός της παλιάς εποχής της Belle Epoque και της δεκαετίας του '20(απλά στον 21ο αι.) και ειλικρινά ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπός στον κόσμο.

Τώρα όπως είναι φυσικό με τέτοια επιδημιολογικά δεδομένα και σε μια τέτοια κατάσταση έπρεπε δυστυχώς να χάσω όλους μου τους φίλους. 

Ελπίζω να τελειώσει σύντομα η επιδημιολογική κατάσταση για να ξαναγυρίσω πίσω στον παλιό καλό και ευτυχισμένο εαυτό μου, τότε που ήταν η δική μου Belle Epoque κι το δικό μου Waltz αλλά και το δικό μου  Charleston. Τότε που ήμουν προσηλωμένος στο έργο μου, στην μόρφωση μου και στην παιδεία μου. Ωραίες εποχές μεταξύ του καλοκαιριού του 2017 και του Μαρτίου του 2020. Δυστυχώς μετά άρχισε η κόλαση του Dante Alighieri ή της Virginia Woolf ή ακόμα και του Arthur Rimbaud..